Σύμφωνα με το άρθρο 16 παρ. 3 του ΠΔ 27.6/4-7-1932, ο εργοδότης δεν επιτρέπεται να απασχολήσει κατά την ίδια ημέρα εργασίας, εργαζόμενους που έχουν απασχοληθεί για όλο το νόμιμο χρόνο ημερήσιας εργασίας σε άλλο εργοστάσιο ή σε άλλο τόπο εργασίας.
Μπορεί μόνο να απασχολήσει εργαζόμενους που έχουν απασχοληθεί κατά την ίδια ημέρα και σε άλλους εργοδότες λιγότερες ώρες, και έως τη συμπλήρωση του νόμιμου ημερήσιου ωραρίου εργασίας.
Η απαγόρευση δεύτερης απασχόλησης με υπέρβαση του νομίμου ωραρίου, αφορά την περίπτωση σχέσης εξαρτημένης εργασίας και όχι όταν η δεύτερη απασχόληση συνίσταται σε άλλου είδους εργασιακή σχέση (πχ συμβάσεις ανεξαρτήτων υπηρεσιών ή συμβάσεις έργου, σύμβαση εταιρείας, σύμβαση εντολής κλπ).
Επομένως, σύμφωνα με το γράμμα του νόμου, ο μισθωτός δεν μπορεί να έχει εργασιακή σύμβαση εξαρτημένης εργασίας με δεύτερο εργοδότη, όταν το νόμιμο ωράριο εξαντλείται κατά την απασχόλησή του στον πρώτο εργοδότη.