Το χειμώνα, η ώρα αλλάζει πάντα
την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου.
Για την ακρίβεια, το βράδυ του
τελευταίου Σαββάτου του Οκτωβρίου, όταν θα περάσει τις 12 το βράδυ (άρα είναι
Κυριακή), όταν φτάσουμε 04:00 ξημερώματα, γυρνάμε το ρολόι μας μία ώρα πίσω, το
κάνουμε 03:00.
Πότε αλλάζει η ώρα και γιατί.
Αλλαγή ώρας σε
θερινή και χειμερινή
Η εφαρμογή της
θερινής ώρας ουσιαστικά δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα εφεύρημα των
κρατών για να ξεκινούν οι καθημερινές μας δραστηριότητες νωρίτερα και να
εκμεταλλευόμαστε περισσότερες ώρες ηλιακού φωτός.
Αλλαγή
ώρας σε θερινή και χειμερινή
Θερινή
Ώρα
Η θερινή ώρα (αγγλικά: Daylight
Saving Time, DST) είναι η αλλαγή της ώρας που ένα κράτος διαλέγει να υιοθετήσει
για ένα χρονικό διάστημα του έτους. Η αλλαγή αυτή γενικά είναι κατά μία ώρα
μπροστά από την ηλιακή ώρα. Βασίζεται σε ένα σύστημα που σκοπό έχει την
καλύτερη αξιοποίηση του φωτός της ημέρας για εξοικονόμηση ενέργειας.
Σήμερα το τμήμα του παγκόσμιου
πληθυσμού που χρησιμοποιεί τη θερινή ώρα αποτελεί μειοψηφία καθώς σχεδόν όλες
οι Ασιατικές και Αφρικανικές χώρες δεν συμμετέχουν.
Εναλλακτικά της θερινής ώρας θα
μπορούσαμε να ξυπνούσαμε μία ώρα νωρίτερα την θερινή περίοδο για να εκμεταλλευόμαστε
περισσότερο το ηλιακό φως. Αυτό όμως θα προκαλούσε αντιδράσεις. Η λύση ήταν να
τυποποιηθεί το σύστημα της θερινής ώρας.
Στην αρχή εφαρμογής της θερινής
ώρας (άνοιξη), τα ρολόγια διορθώνονται ώστε να δείχνουν μια ώρα μετά την
πραγματική.
Χειμερινή
Ώρα
Στο τέλος εφαρμογής της θερινής
ώρας (φθινόπωρο), τα ρολόγια διορθώνονται μια ώρα πίσω ώστε να δείχνουν την
πραγματική ώρα.
Εφαρμογή στην Ελλάδα και Ευρώπη
Δύο χρόνια μετά την ενεργειακή
κρίση που ξέσπασε στην Ευρώπη το 1974 αποφασίστηκε η υιοθέτηση του μέτρου της
θερινής ώρας από μεγάλο μέρος των κρατών της Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης της
Ελλάδας
Στην Αγγλία και στην Ιρλανδία,
καθιερώθηκε το 1916, στην Ιταλία το 1966, στη Γαλλία το 1976, στην Ελλάδα το
1978, ενώ στη Γερμανία και τη Δανία το 1980.
Αν και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
προσπαθούσε να ρυθμίσει το ζήτημα από το 1976, αυτό επιτεύχθηκε τέσσερα χρόνια
μετά, με μία ιστορική Οδηγία που καθόριζε τις διατάξεις για την κοινή θερινή
ώρα (22/7/80) και τέθηκε σε εφαρμογή την επόμενη χρονιά.
Σε μια έκθεση του Ευρωπαϊκού
Κοινοβουλίου όπου γινόταν προσπάθεια να διερευνηθεί το θέμα, τα πράγματα
περιπλέκονταν ακόμη περισσότερο. Όπως αναφερόταν: «Πρόκειται για ένα λεπτό
θέμα, επί του οποίου οι απόψεις των κοινωνικών στρωμάτων διαφέρουν.
Αυτοί που προτιμούν τη λήξη της
θερινής ώρας στο τέλος Σεπτεμβρίου (έχοντας έτσι φωτεινότερα πρωινά, αλλά και
σκοτεινότερα βραδινά τον Οκτώβριο) στην ηπειρωτική Ευρώπη είναι οι υπάλληλοι,
οι γονείς των παιδιών σχολικής ηλικίας που αρχίζουν το σχολείο στις 8.00 π.μ.,
οι ταχυδρόμοι και οι εργαζόμενοι το πρωί.
Ενώ σε εκείνους που επιθυμούν τη
λήξη της θερινής ώρας στο τέλος Οκτωβρίου (γιατί, έτσι κερδίζουν φωτεινότερα
απογεύματα, αλλά σκοτεινότερα πρωινά τον Οκτώβριο) περιλαμβάνονται οι Βρετανοί
και οι Ιρλανδοί αγρότες που πρέπει να πληρώνουν εργάτες, οι οποίοι περιμένουν
μέχρι το μεσημέρι ώστε να στεγνώσει η πάχνη προτού αρχίσουν τη συγκομιδή ή τη
σπορά».
Τελικά, συμφωνία για κοινή ημερομηνία
έναρξης και λήξης της θερινής ώρας επιτεύχθηκε το 1994 με καταληκτική
ημερομηνία την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου, όπως απαιτούσαν οι δύο
βορειοευρωπαϊκές χώρες και το μέτρο άρχισε να ισχύει από το 1996, στη μορφή που
επιβιώνει μέχρι σήμερα.