«Τα οχήματα των
αστικών συγκοινωνιών (Οδικές Συγκοινωνίες ΑΕ - ΟΣΥ) στην Αθήνα δεν κάνουν ποτέ
απόσβεση του κόστους αγοράς τους», υποστηρίζουν στελέχη του ομίλου.
Οι ίδιοι επισημαίνουν πως με τον σημερινό σχεδιασμό, κάθε
λεωφορείο χάνει 24 ημέρες τον χρόνο, αριθμός που αν πολλαπλασιαστεί επί τα
1.350 οχήματα οδηγεί το ύψος των μηνιαίων απωλειών συγκοινωνιακού έργου σε
αστρονομικά νούμερα.
Έτσι, την ίδια στιγμή που λείπουν από την ημερήσια κίνηση
περί τα 90 λεωφορεία, η καλύτερη διαχείριση του στόλου θα μπορούσε να
εξασφαλίσει όχι μόνο τα συγκεκριμένα οχήματα αλλά πολύ περισσότερα!
Όπως εξηγούν, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της ΟΣΥ είναι
η μη αξιοποίηση του τροχαίου υλικού της. Σε όλη την Ευρώπη τα αστικά λεωφορεία
φτάνουν το 1.000.000 χιλιόμετρα στη δεκαετία, στην ΟΣΥ φτάνουν αυτά τα
χιλιόμετρα σε 20 χρόνια!
«Το 1.000.000 χιλιόμετρα δεν είναι ένα τυχαίο νούμερο, είναι
ένας αριθμός που έχει να κάνει με την απόσβεση της αξίας του οχήματος, την
παραγωγική αξιοποίησή του και τις τυχόν εργατοώρες επισκευών του», λένε τα
στελέχη των αστικών συγκοινωνιών.
Οι ίδιοι παραδέχονται πως «στην ΟΣΥ είναι άγνωστα πράγματα
αυτά. Έτσι σε όλες τις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις κυκλοφορούν σύγχρονα οχήματα,
ενώ αντίθετα στην Αθήνα έχουμε οχήματα εικοσαετίας, ενεργοβόρα, ρυπογόνα και
ανακατασκευασμένα με τεράστιο κόστος. Με λίγα λόγια, τα οχήματα της ΟΣΥ δεν
κάνουν απόσβεση της αγοράς τους ποτέ».
Τα ίδια στελέχη εξηγούν πως «το πρόβλημα εντείνεται
καθημερινά και έχει να κάνει με τον τρόπο επάνδρωσης και δρομολόγησης των
λεωφορείων, που μπορεί να γίνεται ηλεκτρονικά, αλλά βασίζεται στη φιλοσοφία των
ιδιοκτητών της δεκαετίας του '70, που ήθελαν το λεωφορείο τους να κάνει όσο το
δυνατόν λιγότερα χιλιόμετρα για να το κληροδοτήσουν στον γιο τους «καινούργιο»!
«Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει», προσθέτουν. «Ένα
λεωφορείο δεν πρέπει να σταματά καθόλου, έτσι ώστε να κάνει απόσβεση της αξίας
του στο συντομότερο δυνατό χρόνο και να αντικαθίσταται από καινούργιο και πιο
σύγχρονο. Αυτό συμβαίνει σε όλους τους μεταφορείς του κόσμου πλην της ΟΣΥ».
Η τελευταία «είναι η μόνη που όταν κάνει διάλειμμα ο οδηγός,
κάνει διάλειμμα και το λεωφορείο, θα σας φανεί αμελητέο, δεν είναι όμως. Κάθε
λεωφορείο κατά μέσο όρο κάθεται μία ώρα την ημέρα, επί 365 μέρες είναι 365
χαμένες ώρες από το συγκοινωνιακό έργο τον χρόνο. Διαιρώντας το με το 15 που
είναι ο μέσος όρος ημερήσιας παραγωγικής εργασίας των λεωφορείων της ΟΣΥ έχουμε
24 χαμένες μέρες για κάθε λεωφορείο τον χρόνο, πολλαπλασιάζοντάς το επί 1.350
που είναι τα λεωφορεία στην κίνηση φτάνουμε σε αστρονομικά νούμερα».
«Έχουμε την παγκόσμια πρωτοτυπία, λεωφορεία με εργασιακά
δικαιώματα: ημερήσια ανάπαυση και 24 μέρες άδεια τον χρόνο» λένε στην ΟΣΥ...
Την τελευταία 20ετία καταγράφονται, μάλιστα, στις αστικές
συγκοινωνίες της Αθήνας απίστευτοι λόγοι για τη μη βέλτιστη αξιοποίηση του
στόλου οχημάτων.
Για παράδειγμα, την περίοδο 1999 - 2000 σχεδόν 50 αρθρωτά
Mercedes λεωφορεία έμειναν εκτός κυκλοφορίας γιατί δεν υπήρχαν οδηγοί με
διπλώματα Ε κατηγορίας για να τα οδηγήσουν! Μάλιστα, οι διαδικασίες ανεύρεσης
οδηγών ξεκίνησαν αφού παρελήφθησαν τα λεωφορεία και όχι κατά την παραγγελία των
οχημάτων. Την περίοδο 2004 - 2009 υπολειτουργούσαν περί τα 100 λεωφορεία
αερίου, γιατί δεν υπήρχε αμαξοστάσιο να τα στεγάσει.
Το πάθημα δεν έγινε μάθημα για τις διοικήσεις της ΟΣΥ και η
ιστορία επαναλαμβάνεται το 2011, όταν 200 υπερσύχρονα λεωφορεία φυσικού αερίου
για σχεδόν δύο χρόνια μένουν εκτός κυκλοφορίας (παρκαρισμένα στο ανενεργό αμαξοστάσιο
του ΟΣΕ στο Θριάσιο!), μιας και το αμαξοστάσιο της ΟΣΥ στην Ανθούσα δεν ήταν σε
πλήρη λειτουργία και δεν μπορούσε να τα εξυπηρετήσει.
«Ευθύνες για τα παραπάνω δεν αποδόθηκαν ποτέ και σε
κανέναν», υποστηρίζουν στην κρατική εταιρεία των αστικών συγκοινωνιών της
Αθήνας.